Stadsdorp- uitje:        Vermeerwandeling Delft,  14 april 2023

We nemen bij station Holendrecht omstreeks half tien de trein naar Rotterdam, alles goed gepland door Milja ons aanspreekpunt. Van daaruit verder naar Delft. De groep bestaat uit 11 personen, 3 mannen en 8 vrouwen.

Aangekomen in Rotterdam horen we dat er weer eens een bovenleiding geknapt is en we naar Schiedam moeten waar NS bussen naar Delft staan. In Schiedam is echter geen NS bus naar Delft te bekennen. Gelukkig zijn er ervaren reizigers onder ons en kunnen we na een kwartier een lijnbus richting Delft nemen. Weliswaar moeten we dan eerst in Maasland Viaduct overstappen. Via Maasland en andere mooie dorpen komen we uiteindelijk aan bij station Delft. Milja heeft intussen restaurant De Waag gebeld dat we daar geen koffie meer kunnen drinken maar een sanitaire stop zit er nog net in voor twaalf uur.

Bij de Nieuwe kerk, waar onze stadsgids Peter Damen ons zou ophalen, was een dansgroep van veelal bejaarde mannen in mooie klederdracht bezig folkloristische dansen uit te voeren; dat waren de Morrisdansers uit Engeland, ze zagen er nog behoorlijk fit uit. De gids was mooi op tijd en we konden starten. Het was prachtig zonnig weer.

We staan eerst even stil bij de  Nieuwe kerk met de hoge toren, waar de Oranjes begraven liggen.  Alle klokken werden in de 2de WO gestolen behalve de grootste, die alleen bij zeer speciale gelegenheden te horen is. Die was te zwaar om hem naar beneden te takelen.

Vervolgens geeft Peter ons achtergrondinformatie over Johannes Vermeer (1632-1675), die tot de meest raadselachtige schilders uit onze geschiedenis behoort. Zijn techniek en de kleuren die hij gebruikt blijven fascineren. Hij was de meester van het licht en heeft zijn hele leven in Delft gewoond en gewerkt. Is daar getrouwd en kreeg 14 tot 15 kinderen. Van de naar schatting 45 schilderijen die hij maakte zijn er nog 37 over de hele wereld te zien.

We staan inmiddels voor het Sint-Lucasgilde waarvan Vermeer evenals zijn vader lid werd. Kunstschilders, kladschilders, glazeniers, plateelbakkers etc. konden hier lid van worden. Nu is het het Vermeercentrum. We lopen door naar de Vlamingstraat, waar de vermoedelijke locatie van “Het Straatje” te vinden zou zijn geweest. Er bestaan verschillende theorieen over de exacte locatie. Het huis op het beroemde schilderij werd vermoedelijk bewoond door een tante van Vermeer.

De Oude kerk, waarvan de toren behoorlijk scheef staat, heeft ook zijn geschiedenis met betrekking tot Vermeer. In de 2de week van december 1675 overleed Vermeer na een ziekte van anderhalve dag. Op 15 december 1675 werd zijn begrafenis ingeschreven in het register van de Oude Kerk. Hier had zijn schoonmoeder een eigen graf, waarin ook enkele kinderen van Vermeer lagen. Mogelijk was de vroege dood van Vermeer een gevolg van geldzorgen die hij had. Door de oorlog in het rampjaar 1672 tussen de Nederlanden, Frankrijk en Engeland viel de kunsthandel stil en bleef Vermeer met veel werken van andere kunstenaars zitten. Vermeer stierf als armoedzaaier en liet zijn vrouw met 11 kinderen in grote geldzorgen achter.

Na een mooie wandeltocht langs andere plaatsen van belang voor Vermeer, maar ook mensen als Hugo de Groot en Van Leeuwenhoek, laat de gids ons  een mooi tegeltableau zien, gemaakt door scholieren en studenten uit Delft. Hier wordt de groepsfoto gemaakt. 

Weer terug op de markt nemen afscheid van de gids die ons veel wijzer heeft gemaakt, niet alleen over Vermeer, maar ook over Delft. De parel van het beroemde meisje was bijvoorbeeld niet echt. Het bleken 2 streepjes verf te zijn en de oorbel was van blik.

We lopen nu, redelijk hongerig, rechtstreeks naar restaurant De Waag voor een heerlijke lunch. 

De thuisreis verloopt verder perfect. De bovenleiding is weer hersteld.

Na een geslaagde stadsdorpdag, met dank aan Milja, gaat ieder zijns weegs.

Nanda


Een fotocollage van Henk van der Lee